Opis rzadkich i niezwykłych ras koni, najpiękniejszych i najbardziej wymarłych gatunków

Uważa się, że populacja koni jest nierówna. Liczba tych zwierząt zależy od wielu czynników. Znaczna redukcja pogłowia jest wynikiem mechanizacji wszystkich sektorów gospodarki. Niektóre gatunki całkowicie zniknęły z powodu ograniczenia ich wykorzystania roboczego, podczas gdy drugie stały się znacznie mniej powszechne. Aby zachować rzadkie rasy koni, otwierane są specjalne kluby i uchwalane są odpowiednie ustawy na szczeblu stanowym.

Najrzadsze i najpiękniejsze rasy koni

Obecnie istnieje wiele rzadkich ras koni, które mają doskonałe właściwości dekoracyjne.

Hrabstwo

To stara angielska rasa. Jego przedstawiciele są dość duże. Dziś te konie są używane, gdy wymagana jest duża siła i wytrzymałość. Są uważane za prawdziwe ciężkie ciężarówki. Dlatego takie zwierzęta są często używane w zawodach trakcyjnych.

Kucyk nowofundlandzki

Te małe zwierzęta pochodzą z wyspy Nowa Fundlandia. Ich przodkami są konie sprowadzone z Wysp Brytyjskich. Dorośli nie przekraczają 140 centymetrów wzrostu. Obecnie ich populacja nie przekracza 400 głów. Rasa jest uważana za skarb narodowy i została wpisana do Czerwonej Księgi Kanady.

Hackne

Jest to rasa angielska wywodząca się z miejscowych osobników koni arabskich i hiszpańskich. Konie znane są od XIV wieku. Pierwotnie były używane do jazdy konnej. Następnie konie zostały ulepszone i stały się znane jako Norfolk. Nowy masyw stał się bazą do hodowli rasy Hackne.

Wzrost tych zwierząt w kłębie sięga 147-168 centymetrów. Mają gniade lub czarny kolor i wiele oznaczeń. Chód uważany jest za sprężysty, a podczas kłusa zwierzęta unoszą wysoko nogi.

kaspijski

To jedna z najstarszych ras. Przez długi czas uważano go za zaginiony. Jednak w 1965 roku podczas wyprawy do Iranu znaleziono niezwykłe niewymiarowe zwierzęta. Od tego czasu trwają prace nad przywróceniem rasy.

Średnia wysokość zwierząt w kłębie sięga 117 centymetrów. Na głowie wyraźna pręga. Znajduje się na kości ciemieniowej. Wiele osób ma parę dodatkowych zębów. Na kręgach piersiowych zauważalne są kolczaste procesy.

Zatoka Cleveland

Ta pierwsza angielska rasa została wyprodukowana w Yorkshire. Początkowo była hodowana jako odmiana pakowa.Jednak z czasem zwierzęta stały się zwierzętami pociągowymi i rozpowszechniły się wśród handlarzy. Kolor stał się charakterystyczną cechą rasy. Zwierzęta mają wyjątkowo gniady kolor. Spadek liczby zwierząt gospodarskich spowodowany jest masową mechanizacją produkcji. Po drugiej wojnie światowej proces ten tylko przyspieszył. W 1962 r. Były dosłownie 4 ogiery hodowlane.

Aby przywrócić populację zwierząt, potrzebna była pomoc królowej Elżbiety II. Dziś jest ich 550. Wzrost zwierząt w kłębie wynosi 163-168 centymetrów. Charakteryzują się dużą głową i krótkimi, dobrze umięśnionymi kończynami. Do księgi hodowlanej wpisywane są tylko konie gniade, chociaż większość hodowców preferuje jasny kolor.

Hiszpański kolonialny

Rasa ta stała się krzyżówką różnych typów koni - głównie z Półwyspu Iberyjskiego. W XVII wieku głów takich koni było ponad 10 tysięcy. Jednak większość z nich biegała dziko i mieszała się z przedstawicielami innych ras. W rezultacie konie zamieniły się w mustangi. Obecnie liczba osobników lęgowych wynosi nie więcej niż kilkaset. Konie nie przekraczają 137-142 cm w kłębie. Ponadto ich żywa waga wynosi 320-360 kilogramów.

Zwierzęta charakteryzują się prostym profilem. Górna szczęka jest dłuższa niż dolna. Mogą być dowolnego koloru.

Amerykański krem

To młoda rasa pochodząca od jednego przedstawiciela. Była to klacz Babcia, którą w 1911 roku kupił amerykański rolnik. Zewnętrznie należy do kategorii ciężkich koni pociągowych. Jednak rodowodu nie można wiarygodnie prześledzić.

Po okryciu klaczy czarnym percheronem udało nam się uzyskać kremowego ogiera. Zaczęła się od niego hodowla. Pod koniec lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku liczba kremowych ciężarówek przekraczała 200 osób. Jednak rasa nie stała się popularna.

Spójrz również

Charakterystyka i zasady trzymania koni rasy Budyonnovsk i ich cena

Wysokość w kłębie 152-170 cm. Waga zwierząt sięga 680-850 kilogramów. Kremowy kolor sierści jest powiązany z działaniem genu Champagne.

Falabella

Małe rozmiary są typowe dla przedstawicieli tej rasy. Ich wysokość to maksymalnie 50 centymetrów. Pod względem budowy ciała zwierzęta przypominają zwykłe konie, a wielkością - 2-3 razy mniejsze. Mają przyjazny charakter, są świetne dla dzieci i mogą służyć do nauki jazdy.

Sorraya

Nazwa rasy pochodzi od 2 rzek - Sor i Raya. Odbyły się w środowisku zwierząt - w Portugalii. Zwierzęta wyróżniają się skromnym wyglądem, szarym umaszczeniem i niewielkim wzrostem. Dziś rasa jest na skraju wyginięcia. Dlatego wielu hodowców próbuje rozmnażać te zwierzęta, aby zachować rzadki gatunek.

Achal-Teke

Przedstawiciele tej rzadkiej i pięknej rasy pozyskano ponad 5000 lat temu. Swój wygląd zawdzięczają plemionom turkmeńskim. Zwierzęta znacznie różnią się wyglądem od innych ras. Charakteryzują się cienką skórą, przez którą widoczne są naczynia krwionośne.

Włosy mają również delikatną i jedwabistą konsystencję.

Konie charakteryzują się rzadką grzywą, która nie jest ścięta przez całe życie. Typowe kolory to czarny, gniady, szary i czerwony. Istnieje również wełna brunatna i brunatna. Charakterystyczną cechą jest obecność srebrzystego i złotego połysku.

Niezwykłe typy koni

Istnieje wiele niezwykłych ras koni, które różnią się wyglądem od innych zwierząt.

Amerykański koń kędzierzawy

Zwierzęta te charakteryzują się grubą i puszystą sierścią. Dzięki temu są w stanie wytrzymać ekstremalne spadki temperatury dochodzące do -40 stopni. Te konie zostały po raz pierwszy odkryte w Ameryce w 1898 roku. Stało się to w górach Nevady.

Koń pełnej krwi arabskiej

Rasa ta została wyhodowana na Półwyspie Arabskim. Stało się to w IV-VII wieku naszej ery. Do dziś zwierzęta te służą do organizacji wyścigów konnych i wyścigów. Są wytrzymałe i mają dobre zdrowie. Zwierzęta charakteryzują się niską wagą i wzrostem, co jednak nie przeszkadza im nosić na sobie dorosłego na odległość 160 kilometrów.

Knabstrupper

Jest to rzadka rasa pochodząca z Danii. Za charakterystyczną cechę koni uważa się oryginalny kolor. To jest koń dalmatyński.

Pintabian

To rzadka rasa o dwukolorowym kolorze. Została wyhodowana w 1992 roku. Na świecie jest nie więcej niż 300 takich zwierząt. Ich pochodzenie wywodzą się od koni arabskich.

Koń fryzyjski

To jedna z najbardziej atrakcyjnych i oryginalnych ras na świecie. Konie fryzyjskie są duże i eleganckie. Mogą być wyłącznie czarne. Czasami fryzy nazywane są czarnymi perłami. Dziś te konie są hodowane wyłącznie do celów dekoracyjnych. Nie biorą udziału w żadnych zawodach.

Spójrz również

Opis koni trakeńskich, zasady utrzymania i koszty

Percheron

To potężne i muskularne konie. Jednocześnie wyróżniają się spokojnym, serdecznym i przyjaznym charakterem.

Missouri Foxtrotter

Ta rasa koni powstała w Missouri. Konie te charakteryzują się muskularnym ciałem, silną budową i specjalnym chodem. Konie mogą kłusować jak lis. W tym przypadku przednie nogi poruszają się krokiem, a tylne - kłusem.

Koń anglo-normański

To silne i odporne zwierzę, które jest wszechstronne. Dopuszczalne jest używanie koni do jazdy konnej, w zaprzęgu, do bryczki.

Kubańskie pacery

Jest to stosunkowo młoda rasa, która obecnie się rozwija i poprawia. Konie charakteryzują się małą, zgrabną głową i długą szyją. Konie wyróżniają się szlachetnym umaszczeniem i muskularną budową. Charakteryzują się łatwością pielęgnacji i rozmnażania.

Kubańskie pacery wyróżniają się bezpretensjonalnością w żywieniu, rzadko spotykają się z chorobami i mają posłuszny charakter.

Wymarłe rasy

Obecnie istnieje wiele wymarłych zwierząt. Najbardziej znane to:

1. Tarpan. Uważany jest za przodka współczesnych koni. Zwierzęta te żyły we współczesnej Europie - w centrum i na południowym wschodzie. Spotkali się także w niektórych regionach Rosji. Były to małe konie z garbatymi nosami, bujną grzywą i gęstą sierścią. Mieli też mały ogon. Tarpany żyły w stadach i były bardzo ostrożne. Zwierzęta eksterminowano ludzkimi rękami. Ostatni przedstawiciel rasy zmarł w 1918 roku.
2. Quagga. Te zwierzęta żyły w Afryce Południowej. Konie miały głowę w paski, jak zebra. Reszta ciała była gniada. Tubylcom udało się nauczyć te zwierzęta pilnowania stad. Kiedy drapieżniki się zbliżyły, kwagga natychmiast wydała głos. Pomogło to ludziom utrzymać zwierzęta. Wraz z tym polowano na konie. Wynikało to z wysokiej wytrzymałości ich skór. Ostatnie osoby zmarły w połowie XIX wieku.
3. Bityug. Te rosyjskie ciężkie ciężarówki pojawiły się w XVIII wieku. Zostały wyhodowane w Rosji, krzyżując ciężkie ciężarówki z importowanymi końmi holenderskimi i duńskimi. Wędzidełka były duże, dlatego były bardzo popularne wśród chłopów. Często są używane w rolnictwie. W XIX wieku zwierzęta zaczęły stopniowo zanikać. Hodowcy kojarzą ten proces z mieszaniem krwi Bityugów z innymi rasami.
4. Koń Hagerman. Zwierzęta te należały do ​​najstarszych przedstawicieli rodzaju. Gatunek ten pojawił się 3,5 miliona lat temu. Był małym koniem, który z wyglądu przypominał zebry. Naukowcy odkryli, że konie wymarły 10 tysięcy lat temu.Przypisują to zmianom klimatu.
5. Drykgants. To najbardziej tajemnicza rasa, której istnienie nie ma dokładnego potwierdzenia. Uważa się, że drychanty były białorusko-polską odmianą koni, która zniknęła w XVI lub XVII wieku. Te konie wyróżniała lojalność i wytrzymałość. Dlatego często brali udział w bitwach i kampaniach wojskowych.