Charakterystyka i opis odmiany pomidora Figa różowa, jej plon
Niezwykły pomidor Figowy różowy i jego odpowiednik Figowy czerwony, a także żółto-pomarańczowy pomidor Figowy żółty - u szczytu zainteresowania miłośników egzotycznych pomidorów. Nowa „seria pomidorów” rosyjskiej firmy „Gavrish” zasługuje na szczególną uwagę hodowców-amatorów. Nie ma ani jednej negatywnej recenzji tych odmian. Wersja o różowych owocach jest najsłodsza.
Oryginalne owoce
Rozważmy bardziej szczegółowo cechy tej odmiany.
Niezrównany smak
Nazwa odmiany usprawiedliwia się. Wydaje się, że pospolita roślina z rodziny Solanaceae wyrasta z figi: te pomidory w smaku przypominają owoce figowca.
Powstaje iluzja owocowego przysmaku: czysta słodycz i bogaty aromat. Nie ma śladu „pomidorowej” kwaskowatości. Podwyższoną zawartość cukru obserwuje się nawet w owocach zerwanych na zielono i dojrzewających poza krzakiem.
Rozpoznawalny kształt
Odmiana nie jest jeszcze wpisana do rejestru państwowego, jej linia genetyczna nie jest jednolita.
Kształt owocu jest niezapomniany, ale może być dwojaki. Na niektórych krzakach pomidory mają kształt gruszki, nieco przypominając słynną odmianę trufli. Nawiasem mówiąc, jagody figowe mają podobny kształt. A na niektórych krzakach owoce są okrągłe, mocno spłaszczone od dołu i od góry, jak na zdjęciu z paczki nasion z "Gavrish". Zarówno jeden, jak i drugi typ są połączone wyraźnym, jednolitym żebrowaniem, prawie „akordeonowym”, jakby rozcinającym wzdłuż większości powierzchni.
Cięcie pokazuje atypowe, przerośnięte owoce wielokomorowe. Czasami (szczególnie przy braku pożywienia dla buszu) w środku są małe puste przestrzenie, jak na farsz, ale jest to rzadkie. Ogólnie pomidory nie wyglądają brzydko - wręcz przeciwnie, pomidory są dość równe i bardzo piękne.
Apetyczny koloryt
Naszym zdaniem różowe owoce pomidora silnie kojarzą się z wysokim smakiem. To ulubiony kolor „pomidora” wielu producentów warzyw. Nawet klasyczny czerwony pomidor jest mniej atrakcyjny.
W przypadku pomidora figowego różowego lepiej jest mówić nie tyle o różu, ile o bogatym jasnym malinowym odcieniu skórki i miąższu. Wierzchołek jest czasem zielony, który znika w pełnej dojrzałości biologicznej.
Przyzwoity rozmiar
Kolejną ważną cechą jest pełna waga owocu. Średnia waga waha się od 300 do 400 gramów. Przy niższej belce o wadze 200 gramów maksymalna waga jest czterokrotnie większa. Pomidory w gramach 400-600 nie są rzadkością. Każdy pędzel niesie ze sobą 3 - 5 sztuk takiego „przystojnego”. Na jednym krzaku w sezonie formuje się do siedmiu kilogramów "fig warzywnych".
Główne zbiory wydawane są na kolorowe, świeże sałatki. Mniejsze owoce nadają się do solenia. Dobrze jest też suszyć figi różowe.
Pomidor będzie smakował jak rodzynki. Sok (bez dodatku soli), który jest bardzo przydatny w żywieniu niemowląt i diet, nawet przy zwiększonej kwasowości żołądka, będzie również wydawał się owocny.
Termin dojrzewania
Figowiec różowy należy do kategorii średnio wczesnych. Różni się wyjątkowo długotrwałym plonem. Na tej podstawie przewyższa większość innych odmian. Wynika to z koncentracji na ciągłym wzroście.
Wysokie krzewy
Rośliny uderzają swoją siłą nawet w kręgu podobnych nieokreślonych pomidorów. Potężne łodygi mogą rosnąć zarówno na dwa, jak i na trzy metry. Granicą jest tylko wysokość szklarni i ograniczenia klimatyczne. Opis odmiany jako przeważnie szklarniowej jest dość naturalny. Jedynie w południowych regionach pomidora można sadzić pod gołym niebem, umieszczając go na wysokich, mocnych kratach. W każdych warunkach rozłożyste krzewy wymagają kompetentnego uformowania.
Wymagania
Jak każda uprawa warzyw, ta odmiana wymaga przestrzegania pewnych zasad rolniczych, aby jak najlepiej ją wykorzystać.
Okres sadzenia
Ponieważ odmiana nie jest spóźniona pod względem dojrzewania, nie zaleca się siewu zbyt wcześnie na sadzonki. Optymalne daty dla strefy środkowej i regionów o podobnym klimacie to początek marca.
Wybór następuje, gdy pierwsza para prawdziwych liści odrasta, a nie później.
Młode sadzonki są podatne na rozciąganie, dlatego pożądane jest dodatkowe oświetlenie. Konieczne jest przestrzeganie umiarkowanego reżimu temperaturowego. Być może użycie narkotyku „sportowiec”.
Sadzonki przenoszone są do szklarni na etapie układania pierwszego skupiska kwiatowego. Nie spóźnij się: istnieje ryzyko utraty pierwszych jajników.
Zasady formacji i podwiązki
- Na jednym metrze kwadratowym szklarnie mają 3 - 4 sadzonki.
- Mocna, przemyślana podwiązka eliminuje niemiłe „niespodzianki”. Słabe podpory prowadzą do pękania krzewów pod ciężarem plonu i silną masą wegetatywną.
- Posadzone młode rośliny należy jak najszybciej związać - rosną bardzo szybko.
- W okresie wegetacji mocowane są nie tylko łodygi, ale także duże szczotki.
- Wielkość i wydajność owoców zależą bezpośrednio od terminowego szczypania. U fig różowych pędy boczne nie rosną bardzo aktywnie, ale konieczne jest ich regularne usuwanie. Odmiana uprawiana na jednej łodydze (w szczególnie sprzyjających warunkach - maksymalnie dwie łodygi).
- Po uformowaniu pierwszych szczotek dolna warstwa liści jest usuwana.
- Na około miesiąc przed spodziewanym końcem sezonu wegetacyjnego uszczypnij wierzchołek buszu.
Karmienie
Silne, wysokie odmiany o dużych owocach pochłaniają z gleby ogromną ilość różnych substancji. Bez organizacji ulepszonego odżywiania niemożliwe jest uzyskanie pożądanych zbiorów.
Oprócz wstępnego opatrunku strefy korzeniowej, dokarmianie korzeni i dolistne nawozami organicznymi i mineralnymi, humatami i mikroelementami układa się 2 - 3 razy w miesiącu. Stosowanie materii organicznej w przypadku odmian mięsnych jest obowiązkowe... Gleba powinna być zawsze umiarkowanie wilgotna, z dobrą warstwą ściółki.
Ochrona
W porównaniu z podobnymi odmianami - niehybrydowe, szklarniowe, o słodkich owocach, - figi różowe są znacznie mniej zakażone chorobami grzybiczymi. Można go uprawiać bez traktowania krzewów pestycydami. Ale w przypadku ataku groźnych owadów (np. Mączlika szklarniowego) walka o zbiory stanie się koniecznością.
