Sadzenie i pielęgnacja wieloletnich trojeści ogrodowych, rozmnażanie i uprawa

Rodzina Euphorbia liczy ponad 1500 gatunków. Obejmuje trawy wieloletnie i jednoroczne, nieduże drzewa i krzewy. Wilczomlecz ogrodowy jest jasnym przedstawicielem rodziny. Nazywa się ulicą i służy do ozdabiania łóżek ogrodowych i terenów parkowych. Nazwa rośliny wywodzi się ze specyfiki rośliny do produkcji mlecznego soku.

Korzyści z używania trojeści ogrodowej w kształtowaniu krajobrazu

Odmiany trojeści ogrodowej pozwalają na wykorzystanie jej w kompozycjach projektowych:

• odmiany o niskiej soczystości nadają się do dekoracji ogrodów skalnych;
• średniej wielkości krzewy sadzi się wzdłuż linii krawężników, aby ograniczyć lub wytyczyć przestrzeń;
• wiele odmian służy do podkreślenia terenów rekreacyjnych;
• niewymiarowe gatunki sadzi się wokół wysokich drzew, wokół krzewów iglastych.

Kompozycje wykorzystujące wieloletnie trojeść pomagają nie tylko uatrakcyjnić miejsce, ale także wytyczyć przestrzeń.

Odmiany i opis mleczarni

Oficjalna nazwa botaniczna mleczarni to wilczomlecz. Ojczyzną rośliny jest kontynent afrykański. Na wyspie Madagaskar nadal rosną dzikie gatunki.

Każda z odmian trojeści ogrodowej ma określone cechy, ale naukowcy podkreślają również kilka wspólnych cech:

1. Rośliny-rośliny miododajne. Ze względu na długi okres kwitnienia pszczoły zbierają miód dobrej jakości.
2. W roślinach z rodziny tworzą się rozgałęzione naczynia, przez które przepływa mleczny sok.
3. Nasiona Milkweed są zbierane w pudełkach.

Graniczy

Ta roczna odmiana jest szczególnie powszechna ze względu na jej zdolność kwitnienia od czerwca do pierwszych jesiennych przymrozków. Wygląd krzewów wyjaśnia jego nazwę. Blachy liściowe o ciemnozielonym odcieniu otoczone są białą ażurową linią, co nadaje roślinie niezwykły i elegancki wygląd.

1. Kwiaty odmiany granicznej są małe, blade, zebrane w proste kwiatostany.
2. Krzew osiąga 10-12 centymetrów.
3. Kłącze: rozgałęzione, z cienkimi włoskami.

Odmiana jest łatwo rozmnażana przez nasiona. Sadzonki stają się widoczne 10 dni po wysiewie.

Mirt

Odwieczna roślina często używana do ozdabiania sztucznych zbiorników.Wielu projektantów krajobrazu traktuje ją jako podstawę kompozycji skalistych lub alpejskich wzgórz.

Krzew dorasta do 25 centymetrów. Kwiaty są jasnożółte. Okres kwitnienia obejmuje 2 etapy: pierwszy okres kwitnienia liści mirtu przypada na kwiecień, drugi w lipcu. Zagęszczone blaszki liściowe charakterystyczne dla sukulentów nadają krzewowi dekoracyjności.

W kształcie migdałów

Wilczomlecz migdałowy znany jest z pięknych kwiatów zebranych w złożone kwiatostany. Mają bladozielony odcień, niezwykły dla kwiatów. Krzew dorasta do 60 centymetrów. Ta odmiana rośnie wyłącznie na południu, gdy temperatura spada do + 10 stopni, krzewy zamarzają.

Cyprys

Krzewy wieloletnie rozciągają się od 25 do 40 centymetrów. Łodygi pokryte są liśćmi, które wyglądają jak wydłużone igły sosnowe. Pędy zwieńczone są bujnymi kulistymi żółtymi kwiatami. Ta odmiana kwitnie dwa razy w sezonie. Jest odporny na susze i toleruje mrozy do -20 stopni.

Spójrz również

Opis i charakterystyka odmian i typów hiacyntów, zasady uprawy

Główkowaty

Odmiana należy do rodzaju runa leśnego. Maksymalna długość krzewu to 10 centymetrów. Kwitnie intensywnymi pomarańczowymi, żółtymi lub czerwonymi kwiatami. Potrafi szybko rosnąć i całkowicie wypierać inne rośliny z terytorium. Zwykle sadzi się tam, gdzie konieczne jest udekorowanie działek. Odmiana jest odporna na suszę, a także wykazuje właściwości mrozoodporne.

Wielokwiatowe

Jeden z najpopularniejszych typów. Należy do bylin odpornych na mróz i suszę. Uprawiany jest na terenach północnych regionów i zimą nie potrzebuje dodatkowego schronienia.

Krzewy osiągają 70 centymetrów. Z ich pomocą projektanci tworzą efektowne wielopoziomowe klomby. W okresie wiosenno-letnim liście wielokwiatowego trojeści zmieniają kolor z ciemnozielonego na cytrynowy. Stwarza to poczucie odnowienia kwietnika bez dodatkowego wysiłku.

Jak rozmnaża się kultura

Dla hodowców kwiatów, którzy zajmują się uprawą mleczarni, odpowiednie są różne metody. Wybór zależy od wyznaczonych celów i dostępności materiału do sadzenia.

Posiew

Nasiona odmian kupuje się w wyspecjalizowanych sklepach lub zbiera samodzielnie. Małe czarne nasiona dojrzewają całkowicie kilka tygodni po ostatnim kwitnieniu.

Nasiona wysiewa się jesienią do zimowania w ziemi lub wiosną. Materiał do sadzenia jest rozwarstwiony podczas siewu wiosennego, a następnie zakopany w glebie na nie więcej niż 3 centymetry.

Sadzonki

Ta metoda hodowli polega na uprawie sadzonek. Jest uważany za jedną z najbardziej skutecznych i najczęściej używanych opcji. Rozmnażanie przez sadzonki jest możliwe w obecności dorosłego pełnoprawnego krzewu z nienaruszonymi łodygami i liśćmi.

Sadzonki są cięte wiosną lub jesienią. W pierwszym przypadku po ukorzenieniu sadzi się je na obszarach otwartego terenu, w drugim pozostawia się je do uprawy. Z reguły hodowla odbywa się na zamkniętych tarasach, utrzymując reżim temperaturowy od +15 do +20 stopni.

Dzieląc krzew

Ta metoda jest odpowiednia dla wysokich odmian z rozwiniętym systemem korzeniowym. Wiosną lub jesienią rośliny wykopuje się, a następnie kłącza dzieli się ostrym nożem na 2 lub więcej części. Krzewy oddzielone od rośliny matecznej sadzi się w tradycyjny sposób. Podział krzewów pozwala w pełni zachować cechy odmianowe.

Technologia sadzenia w otwartym terenie

Uprawa ma pewne niuanse związane ze specyfiką kultury. Dalszy wzrost rośliny zależy od wyboru miejsca i terminowego wprowadzenia opatrunków.

Warunki prac nasadzeniowych

Najlepszą opcją jest sadzenie wiosenne. Wynika to z naturalnego sezonu wegetacyjnego. Jeśli to konieczne, sadzenie odbywa się jesienią, ale wtedy zapewniają dodatkowe schronienie na zimę.

Przygotowanie dołu do sadzenia i mieszanki gleby

Glebę należy przygotować z wyprzedzeniem, musi spełniać kilka wymagań:

• indeks kwasowości - od 6 do 7 ph;
• obecność drenażu (w tym celu zaleca się stosowanie pokruszonego mchu torfowca);
• konstrukcja powinna być lekka, nasycona powietrzem;
• obszary zacienione, z dala od bezpośredniego światła słonecznego.

Gleba powinna zawierać próchnicę, piasek i torf. Wraz z ziemią darniową do gleby dodaje się popiół drzewny lub zrębki. W ciągu jednego dnia wykopuje się dołek do sadzenia i pozostawia na ziemi. Głębokość nie powinna przekraczać 8-10 centymetrów.

Spójrz również

Opis i odmiany irysów japońskich, cechy sadzenia i pielęgnacji

Algorytm lądowania

Euphorbia sadzi się w różnych odległościach, w zależności od odmiany.

Etapy wyokrętowania:

1. Warstwa drenażowa jest umieszczana na dnie dołu do sadzenia, a następnie warstwa kompostu.
2. Roślinę umieszcza się pionowo.
3. Uzupełnij ziemię, lekko ją ubić.

Rada! Aby zapewnić dodatkowe podparcie dla wysokich odmian, po posadzeniu wilczomlecz przywiązuje się do drewnianych podpór.

Pielęgnacja Milkweed

Podczas uprawy roślin konieczne jest monitorowanie wzrostu systemu korzeniowego. Niektóre odmiany wymagają ciągłego przesadzania, aby zapewnić dojrzałym roślinom miejsce do wzrostu.

Nawadnianie

Stabilne podlewanie jest ważne dla mleczarni. Jest to szczególnie ważne w pierwszych tygodniach po posadzeniu. Rośliny podlewamy 1 lub 2 razy w tygodniu. Wraz z nadejściem okresów suszy zwiększa się podlewanie. Wierzchnia warstwa gleby powinna być lekko wilgotna, ale korzeni nie należy nadmiernie podlewać. Ze względu na podmoknięcie systemu korzeniowego może rozwinąć się proces gnicia.

Ważny! Ogrodnicy wykluczają zimne podlewanie. Prowadzi do rozwoju chorób grzybiczych.

Zapłodnienie

Podczas sadzenia stosuje się jeden z głównych opatrunków. Następnie w okresie wegetacji dodaje się materię organiczną i mieszanki mineralne. Odpowiednią opcją jest podawanie płynnych roztworów. Ponadto gleba pokryta jest warstwą ściółki.

Optymalna temperatura i wilgotność

Rośliny potrzebują różnych temperatur na różnych etapach wzrostu:

• przez okres aktywnego wzrostu mlecz ma wystarczającą temperaturę od +15 do +25 stopni;
• kiełkowanie nasion odbywa się w temperaturze +26, +28 stopni;
• fazy snu mogą zachodzić przy +5, +10 stopni.

Odmiany odporne na mróz tolerują niskie temperatury. Aby uniknąć zamarzania, krzewy odmian wieloletnich są dodatkowo przykrywane na zimę.

Większość odmian jest soczysta, więc nie potrzebują nadmiernej wilgoci. System korzeniowy szybko ulega rozkładowi, jeśli w glebie gromadzi się wilgoć.

Przycinanie

Wilczomlecz jest podatny na przerost, więc przycinanie odbywa się w razie potrzeby. Aby zachować zwartość krzewów, wyblakłe części są natychmiast usuwane, a wierzchołkowe i boczne pędy są ściskane.

Jeśli wilczomlecz zimą przebywa na otwartym terenie, należy go odciąć tak, aby nad powierzchnią widoczne były kiełki o wysokości około 2 cm.

Szkodniki i choroby: zapobieganie i leczenie

Ze względu na specyfikę systemu korzeniowego kultura jest podatna na choroby grzybowe. Zapobieganie tym stanom:

• wybór luźnego podłoża;
• kontrola nad umiarkowaniem podlewania;
• dodatkowe zabiegi chemiczne.

Nicienie i robaki są szczególnie niebezpieczne dla kultury. Walka z nimi obejmuje dodatkowe traktowanie krzaków przygotowanymi przez siebie chemikaliami lub roztworami mydła.

Przygotowanie do zimy

Przygotowania rozpoczynają się jesienią. Nisko rosnące krzewy przycina się do 2 centymetrów. Przygotowane rośliny posypujemy gałązkami iglastymi lub w razie potrzeby ściętymi liśćmi. Wysokie krzewy można pokryć materiałami przemysłowymi. Odmiany odporne na mróz nie wymagają dodatkowych schronień.