Opis odmiany winogron Libia, daty dojrzewania oraz cechy uprawy i rozmnażania

Odmiana Libya podbiła serca miłośników winogron delikatnym smakiem i lekkim aromatem. Nowa odmiana nadaje się do każdego zastosowania i gotowania, z wyjątkiem winiarstwa. Należy do odmian stołowych, z których powstają dżemy, konfitury, soki, kompoty, rodzynki.

Historia hodowli

Słynny ukraiński hodowca narodowy V.V. Zagorulko wyhodował libijską odmianę winorośli, która ma dobre właściwości i zdolność do wzrostu nawet w zimnych regionach. Poprzez skrzyżowanie roślin rodzicielskich winogron Arcadia i Flamingo uzyskano odmianę Libia. Odmiana wyhodowana ponad 10 lat temu, wpisana do rejestru w 2011 roku. Niektórzy ogrodnicy nazywają odmianę „słodką” ze względu na jej smak. W Rosji swoją dystrybucję zyskał od 2014 roku, kiedy został wpisany do rejestru państwowego.

Opis odmiany

Livia przejęła piękny kolor od Flamingo, a od Arcadii smak i kształt pędzli.

Opis pędzla i jagód Libii:

• Stożkowo-cylindryczny, duży od 0,6 kg do 1 kg, gęsty, długi do 40 cm, z dużymi jagodami od 8 do 17 g.
• W słonecznym miejscu rosnące winogrona rodzą owoce o jasnoróżowym kolorze, w cieniu - jasnoróżowym, mogą być okrągłe lub owalne.
• Kumulacja cukru do 25%.

Opis kształtu krzewów i korzeni:

• Sadzonki szybko się zakorzeniają i dostosowują do nowych warunków.
• Krzewy są wysokie, z silnymi winoroślami.
• System korzeniowy jest potężny i dobrze się regeneruje.

Charakterystyczne cechy

Winogrona zostały wyhodowane w regionie Zaporoża i szybko zaczęły się rozprzestrzeniać w całym regionie i okolicach. Ta odmiana wyróżnia się bezpretensjonalnością i zdolnością nawet niedoświadczonego letniego mieszkańca do obfitych zbiorów przy minimalnym wysiłku. Cechy odmiany to:

1. Samozapylenie
2. Wysoka wydajność.
3. Wymaga racjonowania winogron.
4. Mrozoodporność do –21 ° C
5. Zachowanie uprawy w normalnej prezentacji do 1 miesiąca.
6. Dobrze znosi transport, nie marszczy się.
7. Odporny na niektóre choroby grzybowe.
8. Stabilne zbiory.

Spójrz również

Opis winogron Kokur, zasady sadzenia i uprawy

Winogrona mają słodki smak z lekką kwaskowatością, delikatny, świeży aromat. Podczas cięcia emituje chrupnięcie.

Zalety i wady

Zasady lądowania

Prawidłowe sadzenie gwarantuje szybką adaptację rośliny. Otwór sadzonki jest wykopany na głębokość 0,5 m, szerokość 0,6:

1. Przygotuj dół, na dnie którego ułóż warstwę drenażową 10-15 cm.
2. Umieść zgniły obornik lub odchody kurczaka do odpływu.
3. Podlewaj energicznie, ale tak, aby nie było stagnacji wody.
4. Posadź sadzonkę i posyp luźną mieszanką gleby złożoną z piasku, torfu i ziemi.

Wokół krzaka pozostaw zagłębienie o średnicy około 0,5-0,6 m i wykonaj z niego rowek do odprowadzenia nadmiaru wody.

Przed sadzeniem korzenie sadzonki należy obejrzeć, namoczyć w roztworze manganu w celu dezynfekcji.

Wskazówki dotyczące pielęgnacji i wzrostu

Bardzo ważne jest racjonowanie zbiorów, aby młode winorośle mogły dojrzeć przed jesienią. Wymaga trochę cienia, szczególnie w upalne, suche dni. Najkorzystniejszym miejscem do wzrostu jest południowa strona terenu o niewielkim nachyleniu. Winogrona mają duży wigor i dlatego wymagają mocnych podpór.

Najważniejszą pielęgnacją krzewu jest przycinanie, przeprowadzane wiosną i jesienią dla 2-6 oczu. Najlepszą opcją dla rośliny jest uformowanie 4 ramion. Nawożenie rośliny jest bardzo ważne, szczególnie w okresie dojrzewania jagód należy dodać więcej potasu. Okres dojrzewania jagód wynosi od 90 do 105 dni.

Na zimę winorośl i korzenie należy przykryć, ponieważ przy silnych spadkach temperatury lub wyższych niż -21 ° C roślina umrze.

Spójrz również

Historia hodowli, opis i charakterystyka odmiany winorośli Valek oraz osobliwości uprawy hybrydy

Podlewanie należy prowadzić w okresie kwitnienia, po 1-2 miesiącach, po 2 razy i po zbiorach, a także przy bardzo suchej pogodzie przy silnym wietrze. Podlewaj młodą sadzonkę 1-2 wiadrami pod jednoroczny krzew, wieczorem lub rano.

Cechy hodowlane

Krzew rozmnaża się na 4 sposoby:

1. Posiew.
2. Opukanie.
3. Szczepienie przeprowadzane wiosną.
4. Sadzonki.

Krany i sadzonki wkrapla się jesienią po zbiorach. Sadzonki są traktowane środkiem dezynfekującym, suszone z niego, zawijane w płótno i odkładane w zimne, ciemne miejsce.

O chorobach i szkodnikach

Libia nie jest odporna na choroby grzybowe i szkodniki, dlatego opryski zapobiegawcze wiosną są dla niej obowiązkowe. Najczęściej pojawiają się na nim w niesprzyjających warunkach atmosferycznych:

1. Pleśń.
2. Oidium.
3. Antraknoza.
4. Szara, zgnilizna korzeni.
5. Blednica.
6. Osy.
7. Kleszcze.
8. Mszyca.
9. Ptaki.

Aby krzewy były bardziej odporne na choroby, są karmione wczesną wiosną iw okresie dojrzewania jagód złożonymi nawozami. Osy i ptaki przykryj siatką lub gazą.

Najlepszym miejscem do uprawy Libii jest region Północnego Kaukazu i inne obszary o ciepłym klimacie.