Jaki jest najlepszy sposób na przeszczepienie winogron latem, wiosną lub jesienią w nowe miejsce

Przesadzanie starych winogron w nowe miejsce każdego lata nie jest koniecznym środkiem. Częściej w ten sposób starają się poprawić błędy popełnione podczas pierwszego sadzenia. A tutaj niedoświadczeni ogrodnicy muszą zrobić wszystko dobrze, aby nie pogorszyć sytuacji.

Dlaczego przeszczepiać winogrona?

Przyczyną problemu często jest nieudany wybór miejsca na przyszłą winorośl, ale ogólnie przyczyny przeszczepu można opisać w następujący sposób:

• mało światła, przeciąg, słaba gleba;
• krzewy sadzone są zbyt gęsto;
• obecność sąsiadów, którzy przygnębiają winorośl;
• planowane przeniesienie sadzonek do innej części terenu.

Przed przeniesieniem winogron musisz jeszcze raz rozważyć zalety i wady. Jako kontrargumenty brane są pod uwagę: zranione (utracone części systemu korzeniowego) krzewy często giną, smak jagód się zmieni, pierwsze 2-3 lata po przesadzeniu nie są gwarantowane, sadzonki stają się podatne na choroby.

Kiedy jest najlepszy czas na przesadzenie winogron w nowe miejsce?

Aby procedura zakończyła się powodzeniem, istnieją pewne zasady, których wdrożenie zminimalizuje szkody spowodowane przeszczepem.

To termin na realizację imprezy, posiadanie informacji, kiedy lepiej przesadzić krzewy, a także zadbać o bezpieczeństwo sadzonki i jej korzeni.

Nie zaleca się sadzenia nowej łodygi tam, gdzie winogrona już wyrosły (i zostały wyrwane): gleba jest słaba, możliwa jest obecność patogenów. Optymalny czas na przesadzanie to wczesna wiosna lub późna jesień, kiedy roślina jest stosunkowo uśpiona i nie rozwija się. Według innej zasady krzew nie starszy niż 5 lat ma większe szanse na zakorzenienie. Uszkodzenie systemu korzeniowego jest wyjątkowo niepożądane: dlatego winogrona z ziemistą grudką są wykopywane i przenoszone.

Góra (winorośl) będzie musiała zostać przycięta, aby zachować równowagę z dołem. Przed przesadzeniem przygotowują przyszłe miejsce zamieszkania: wykopują, nawożą, oczyszczają z chwastów i szkodników.

Cechy systemu korzeniowego winogron

Rozwój niższej, ukrytej pod ziemią części sadzonki i dorosłej rośliny zależy od cech odmiany, jej wieku, odżywienia i lokalizacji warstw wodonośnych. Występują 2 etapy wzrostu korzeni: do mniej więcej połowy lata (lipiec) i od jesieni (wrzesień) do zaśnięcia. Kiedy ziemia ogrzewa się do 17-21 ° С (trzecia dekada czerwca), tempo tworzenia się systemu korzeniowego osiąga apogeum. Korzenie zaczynają rosnąć przed wykluciem się pąków (lub na początku procesu).

Ponadto w okresie wegetacji powstawaniu liści towarzyszy jednoczesne wzmocnienie części podziemnej, rozgałęzienie korzeni. Jeśli roślina ma wystarczającą ilość wilgoci, mikroelementów w glebie, to we wrześniu rozpoczyna się drugi etap wzrostu, który kończy się, gdy temperatura warstw korzeni spadnie do 8 ° C.

Susza znacząco wpływa na rozwój winogron: w tym przypadku wzrost korzeni ogranicza się do jednego etapu. Głównym czynnikiem ograniczającym i determinującym rozwój dolnej części rośliny jest wilgoć. To jest różnica między winogrona uprawiane w regionie moskiewskim i Rostów: w pierwszym przypadku sadzonka będzie rosła, stopniowo zwalniając, do końca września, ze względu na wyższą wilgotność gleby. To, jak dokładnie zostanie zlokalizowany system korzeniowy, jego rodzaj, zależy od odmiany i warunków wzrostu.

Ogólnie istnieją 2 typy:

1. Intensywny.
2. Rozległy.

W pierwszym przypadku korzenie są krótkie, ale rozgałęzione, rozciągnięte wzdłuż warstw wodonośnych. W drugiej są długie i słabiej rozwinięte na boki, czasami osiągając 3,5 metra (odmiany Cabernet i Sauvignon na Krymie). Z profilu system ma 1, 2 i 3 maksima: każdy z nich jest powiązany z określonymi warunkami uprawy.

Uwzględniamy wiek krzewu

Wiek do 5 lat uważany jest za najbardziej sprzyjający rozwojowi systemu korzeniowego. W pierwszym roku życia gleba, a także jakość pielęgnacji krzewu wpływają na cechy jego systemu korzeniowego. Chubuk ma 3 rodzaje korzeni: o głębokości 15 centymetrów (rosa), średnie (czasami na kilku poziomach) i piętowe (najgłębsze).

Z kolei w korze wyróżnia się strefy aktywnego rozwoju, wchłaniania i przewodzenia. Każdy z nich ma swoje specyficzne funkcje odpowiedzialne za ogólny wzrost sadzonki. Następnie rozważymy cechy przeszczepu związane z wiekiem krzewu. Młode winogrona, które nie mają więcej niż 5-6 lat, dobrze znoszą przenoszenie się do nowego miejsca zamieszkania, mają stosunkowo słabo rozwinięty system korzeniowy (ryzyko uszkodzenia jest minimalne). Należy pamiętać, że w praktyce „bezpieczny” okres skraca się do 3-4 lat, ale na początek.

Spójrz również

Jak traktować winogrona sodą oczyszczoną na choroby i zapobieganie, proporcje

U osoby dorosłej lub starszej (od 10 lat) część podziemna rozciąga się do wewnątrz i na zewnątrz, trudniej jest ją całkowicie wykopać. W pierwszym roku lepiej nie dotykać rośliny - pozwolić jej rosnąć i zyskać siłę. Dwulatki mają większą witalność, ale jednocześnie więcej rozgałęzionych pędów korzeni. Wokół łodygi zaznaczony jest okrąg o promieniu 30 centymetrów - będzie to strefa kopania. Głębokość dochodzi do 60 centymetrów, a górna część jest odcięta, aby pozostawić 2-3 oczy.

Szanse na zakorzenienie się dwuletniej sadzonki w nowym miejscu są dość duże.

Winogrona dojrzewające 3 lata w części podziemnej osiągają prawie 1 metr, mniej więcej tej samej wielkości rozprzestrzeniają się na boki. Takie krzewy wkopują się w około 50 centymetrów i głębokość 70-80. Po zasadzeniu rośliny przeprowadza się przycinanie, pozostawiając nie więcej niż 4 oczy.

Z każdym kolejnym rokiem życia zadanie staje się coraz bardziej skomplikowane: np. Przeszczepienie 4-5-letnich głupków bez uszkodzenia korzeni jest niemożliwe - rozchodzą się one głęboko i wszerz, koncentrując się w 60-centymetrowej strefie. Dlatego musisz uchwycić jak najwięcej ziemnej śpiączki, kopiąc 0,5 metra na boki. Oczy są przerzedzone do 5-6. Po 6 latach rozpoczyna się krytyczny okres rozwoju: dla samego krzewu nie ma w tym nic złego, ale przeszczep jest bez znaczenia.

To samo dotyczy osób powyżej 20 roku życia. Aby odnowić roślinę, stosuje się delikatne, ale bardzo długotrwałe metody stopniowego „przenoszenia” rośliny, wykorzystując jej naturalną zdolność ukorzeniania.

Zgodnie z metodą cięcia długiej bocznej winorośli, pęd jest zakopany w ziemi. Stopniowo (czasami do roku) pasierb zapuszcza korzenie, ale pozostaje połączenie z rośliną mateczną. Po kilku latach warstwy są oddzielane od krzewu, a stara roślina jest wyrzucana.

Metoda katavlak polega na znalezieniu korzenia pięty: stanie się podstawą odmłodzonego krzewu. Stare winogrona przycina się maksymalnie, pozostawiając kilka winorośli. Następnie dodaje się je kroplami, a po 1-2 latach zaczyna się owocowanie. Takie metody pozwalają przesuwać trzon na krótkie odległości bez użycia przeszczepu, a jednocześnie zwiększają jego zdolność do przetrwania, aktualizują go.

Jakie sadzonki można przesadzać?

Nie ma oczywistych ograniczeń w wyborze winogron do przesadzania pod względem odmiany, wielkości, z wyjątkiem wieku. Począwszy od 2 roku życia, a kończąc na 5 roku życia, wszystkie sadzonki, pod warunkiem zachowania ziemnej śpiączki z korzeniami, zwykle się zakorzeniają.

Istnieje praktyczny sposób na zachowanie systemu korzeniowego „starych” (niezbyt silnie zasadzonych w glebie) winogron:

1. Krzew jest równo i starannie wykopany, aż osiągnie piętę.
2. Powstały dół wlewa się obficie wodą, aż do uzyskania gęstej konsystencji śmietany.
3. Po 3-4 godzinach, gdy system korzeniowy jest „mokry”, można go stosunkowo łatwo usunąć z mieszanki borowinowej przy minimalnych uszkodzeniach.

Metoda wymaga niezwykle ostrożnego obchodzenia się z korzeniami - będziesz musiał oddzielić je od mokrej ziemi rękami, ale w rezultacie otrzymasz sadzonkę gotową do przeszczepu. Szanse na przeżycie potraktowanego w ten sposób krzewu są znacznie wyższe niż gleby wykopanej bryłą.

Jak wybrać nową lokalizację?

Winogrona kochają ciepło i światło, są wybredne w doborze sąsiadów - te subtelności wymagają uwagi przy wyborze miejsca do przesadzenia. Przeciągi są niedopuszczalne, a stagnacja wilgoci również nie jest zachęcana. Preferowane są strony południowe; wyklucza się drzewa, które w przyszłości będą rzucać cień na krzaki. Warstwy wodonośne nie powinny leżeć zbyt blisko powierzchni, zasolone, bagienne gleby nie są odpowiednie.

Obecność łodyg, winorośli, liści w kompoście do nawożenia sadzonek jest również niepożądana: mogą na nich pozostać nosiciele chorób. Lepiej jest spalić te odpady i użyć powstałego popiołu do karmienia.

Przygotowanie dołka do sadzenia zasługuje na osobną dyskusję; odbywa się to za 30 dni (lub nawet wcześniej). Przygotowując otwór na krzak, weź pod uwagę następujące kwestie:

• wielkość ma znaczenie - im starsze winogrona, tym więcej (i głębiej) kopiemy;
• w przypadku mieszanek piasku są one ograniczone do parametru 60 centymetrów, dla gleb gliniastych - 80;
• w regionach północnych i zimnych „dodaje” głębi, aby chronić delikatne korzenie przed przemarzaniem;
• minimalny krok sadzenia wybiera się z 2 do 3 metrów, biorąc pod uwagę cechy odmianowe;
• na dno wylewa się mieszaninę składającą się z ziemi, superfosfatu i siarczanu amonu z popiołem (zastąpionym humusem).

Czasami zaleca się „nakarmić” krzak żelazem, używając pustych puszek, gwoździ i niepotrzebnych części metalowych. Najpierw należy je spalić w ogniu, a następnie dodać do dziury z sadzonką.

Spójrz również

Opis odmiany winorośli Isabella i terminy jej dojrzewania, cechy sadzenia i pielęgnacji, uprawa i przycinanie

Popularne metody przeszczepów

Głównym zadaniem przeszczepu jest utrzymanie nienaruszonego i bezpiecznego systemu korzeniowego krzewu, zapewnienie mu normalnych warunków bytowania w nowym miejscu (światło, ciepło, wilgoć), a co za tym idzie uzyskanie lepszego plonu jagód.

Istnieją 3 znane metody przeszczepu:

1. Przenieś (pełna grudka ziemi na korzeniach).
2. Z częściowym guzkiem.
3. Z obranymi korzeniami.

Pierwsza metoda jest najbardziej humanitarna i skuteczna: następuje bezbolesne przeniesienie rośliny z jednego miejsca na drugie, dolna część nie jest uszkodzona. W przypadku krzewów w wieku powyżej 3 lat ta technika nie ma zastosowania: grudka ziemi staje się ogromna i niemożliwa do opanowania.

Przygotowanie winogron do przesadzenia przez przeładunek obejmuje zatrzymanie podlewania (3-4 dni wcześniej), cięcie górnej części (do 2-3 pąków) z obróbką przyciętych miejsc boiskiem ogrodowym. Następnie ostrożnie wkop w trzon, cofając się o 50-60 centymetrów. Dopuszczalne jest złamanie pojedynczych (najdłuższych) korzeni.Grudka usunięta z otworu jest transportowana w nowe miejsce, opuszczana do otworu, wyrównana, zasypana ziemią i lekko ubita. Wlej około 20-25 litrów (2 wiadra) wody, utwórz warstwę ściółki (kompost, torf) o grubości 10 cm.

Poniższe 2 techniki mają zastosowanie, jeśli bryłki nie można było zachować podczas procesu ekstrakcji (przenoszenia). Możesz również celowo usunąć korzenie, zalewając winorośl dzień przed przesadzeniem. Następnie kopią w buszu (pół metra we wszystkich kierunkach), pracując małą szpatułką lub zrywakiem z wąskim ostrzem. Konieczne jest jak najmniejsze uszkodzenie kłącza, uwalniając go od ziemi.

Niezależnie od stanu, po wyjęciu z otworu uszkodzone grube i cienkie (do 20 milimetrów grubości) odcinki są obcinane nożycami, a rosa usuwa się całkowicie. Następnie przygotowuje się pożywkę z 2 części gliny i 1 części krowiego łajna, mieszając do wyrównania. Następnie krzew jest tam opuszczany.

Impregnacja takim mówcą ma 2 cele: dezynfekcję i zniszczenie patogenów grzybowych. Winorośl jest przycinana proporcjonalnie do stanu systemu korzeniowego, w przypadku znacznych uszkodzeń i roślin w wieku 10 lat lub starszych, przycinanie odbywa się „na czarnej główce” (poniżej poziomu gruntu, całkowicie usuń całą wierzchołek). Nadmierna „litość” w tym przypadku może tylko zaszkodzić: krótko ścięte łodygi pokryte żywicą wypuszczą nowe pędy, a nietraktowane więdną.

Jak prawidłowo przesadzać winogrona latem?

Przesadzanie krzewu latem jest uważane za wymuszony (i niepożądany) środek. Ale jeśli wiesz, jak prawidłowo przeszczepić winogrona w inne miejsce i skrupulatnie spełnić wszystkie wymagania, możesz spróbować. Wybór lokalizacji jest bardzo ważny: nie w cieniu, po południowej stronie warzywnika lub ogrodu, bez wysokich sąsiadów w pobliżu. Przeniesienie odbywa się zgodnie z głównymi etapami: kopanie wokół trzonu, czyszczenie korzeni i konserwowanie bryły ziemi.

Istnieją 2 metody przeszczepu:

1. Będziesz potrzebował blachy stalowej lub ocynkowanej o szerokości 500 milimetrów, drutu i 2 łopat. Wskazane jest przeprowadzenie procesu z asystentem. Metal jest zwijany w rurę, krawędzie są mocowane za pomocą zwojów drutu. Warstwę gleby ostrożnie usuwa się, aż pojawią się pierwsze korzenie. Następnie konieczne jest, po zainstalowaniu rury od góry, równomiernie wykopać ją wzdłuż koperty. Powinieneś dostać okrągły rów o głębokości pół metra. Następnie zaczynają się pogłębiać, próbując dotrzeć do systemu korzeniowego (50-60 centymetrów od powierzchni). Powstały „cylinder” z gleby i dolnej części buszu trzeba będzie ostrożnie unieść za pomocą łopat jako dźwigni (najlepiej łopat). Następnie pozostaje przenieść go w nowe miejsce i opuścić do wcześniej przygotowanego otworu.
2. Druga metoda jest dość prosta: do jej wykonania potrzebujesz łopaty, próchnicy, nadmanganianu potasu, gliny. Rozpoczynają od przygotowania przyszłego „miejsca zamieszkania”. Słaba gleba jest karmiona nawozami mineralnymi lub naturalnymi (obornik). Sadzonka, ostrożnie usunięta ze starego miejsca, jest przechowywana w mieszaninie gliny i nadmanganianu potasu (jednocześnie pomaga to zachować, jeśli nowe miejsce jest daleko). Górna część jest odcinana przed sadzeniem, pozostawiając minimum pąków. Są sadzone, jak zwykle, podlewane i nie pozwalają na zastój cieczy.

Opieka po przeszczepie

Po posadzeniu w nowym miejscu winogrona wymagają opieki: światła, podlewania, ochrony przed szkodnikami.Czasami warto stworzyć system odwadniający: w tym celu przed posadzeniem sadzonki gruz wlewa się na dno dołu, a obok przyszłego krzewu wzmacnia się odcinek rury, przez który składniki odżywcze będą płynąć bezpośrednio do korzeni rośliny.Przycinanie górnej części zależy od stanu dolnej: czasami warto całkowicie usunąć pnącze i pędy „na czarną głowę”, aby odmłodzić krzew.