Opis odmian wiśni krzewów, sadzenie i pielęgnacja, zasady uprawy

Na suchych obszarach o niskich temperaturach zimą wybór odpowiednich upraw ogrodniczych jest ograniczony. Bezpretensjonalna i łatwa w pielęgnacji wiśnia krzewiasta to alternatywa dla zwykłej wiśni drzewnej. Dobrze rośnie na słabo zasadowych glebach, łatwo toleruje upalne lata bez obfitego podlewania i nie jest wrażliwy na silne mrozy.

Odmiany i ich cechy

Krzewy są zwykle nazywane odmianami wyhodowanymi z dzikiej wiśni stepowej, która jest szeroko rozpowszechniona w zachodniej Syberii, Kazachstanie i europejskiej części naszego kraju.

Wspólnymi cechami wszystkich odmian wyhodowanych z czereśni dzikiej są:

• niski wzrost, wysokość krzewu zwykle nie przekracza 1,5-2 m;
• owoce średnie lub małe, kwaskowate;
• sferyczna korona;
• obfity wzrost;
• wysoka odporność w okresach suchych i mroźnych zimach.

Skrzyżowanie bezpretensjonalnego „mieszkańca” stepu z innymi produktywnymi przedstawicielami pozwoliło uzyskać dobre odmiany odporne.

Wiśnia Subbotinskaya zasługuje na uwagę ze względu na jasne szkarłatne owoce o przyjemnym słodko-kwaśnym smaku. Bezpretensjonalny w pielęgnacji, rzadko rośnie powyżej 2-2,5 m wysokości, samodzielnie tworzy zgrabną kulistą koronę. Wymaga obowiązkowej obecności na stanowisku drzew zapylających, plon jest wysoki (5-9 kg).

Innym ciekawym „potomkiem” naszego „mieszkańca” stepu jest odmiana Ałtajskaja Krupnaja. Niskie krzewy wyróżniają się dobrą wydajnością (5-9 kg) i bezpretensjonalnością. Duże spłaszczone pestki są przyjemne w smaku i mają wszechstronne zastosowanie. W opisie odmiany ostrzegają, że w szczególnie mroźne zimy możliwe jest zamarzanie pąków kwiatowych i spadek plonu.

Jeśli potrzebujesz szczególnie odpornej na mróz i bezpretensjonalnej odmiany, odpowiednia jest wiśnia Early Stepnaya. Małe, ciemnoczerwone owoce nadają się do konserw i produkcji soków. W obecności zapylaczy daje przyzwoite plony roczne (do 3-4 kg z krzewu).

Cechy sadzenia i pielęgnacji

Lepiej jest położyć ogródek z krzewów wiśni na łagodnym zboczu, gdzie nie ma ryzyka wiosennej stagnacji roztopionej wody. Wybierz otwarte, słoneczne miejsce z wystarczającą powierzchnią do wzrostu pędów. Sadzenie i pielęgnacja wiśni nie jest trudne, ale zawiera kilka ważnych punktów.

Spójrz również

Najlepsze odmiany czereśni samopłodnych i niewymiarowych dla regionu moskiewskiego, sadzenie i pielęgnacja

Ważny! Na działce w pobliżu jest to pożądane sadzić inne odmiany wiśni (zapylacze) o podobnym czasie kwitnienia, spowoduje to 2-3-krotny wzrost plonów.

Przygotowanie gleby

Wiśnia stepowa jest mniej wymagająca na glebie niż czereśnia drzewna, ale dobrze reaguje na wprowadzanie nawozów organicznych i mineralnych podczas sadzenia.

System korzeniowy krzewu leży blisko powierzchni, więc wystarczy przygotować żyzną warstwę 30-40 cm, w tym celu wprowadza się humus pod głębokim kopaniem (10-12 kg / m²) i złożony opatrunek mineralny (150 g / m²) superfosfat. Wysiew zielonego obornika z późniejszym kopaniem w fazie pączkowania pomoże poprawić strukturę gleby i wypełnić ją materią organiczną.

Rada. Lepiej jest wcześniej wykopać dziury na sadzonki, co najmniej miesiąc przed sadzeniem.

Lądowanie

Ważne jest, aby sadzić sadzonki jesienią, na trzy do czterech tygodni przed pierwszymi przymrozkami lub wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków:

1. Dół wypełnia się w ciągu 3-4 dni żyzną glebą z dodatkiem składników organicznych i mineralnych (humus 4-5 kg, sól potasowa 50 g, superfosfat 150 g, siarczan amonu 50 g).
2. Zdrowe młode krzewy z rozwiniętym włóknistym korzeniem mają szyjkę korzeniową kilka centymetrów nad poziomem gruntu.
3. Wokół sadzonek ziemia jest zagęszczana stopami. Po podlaniu gleba osiada, a szyja powinna znajdować się na poziomie gruntu.

Jedną z przyczyn zwiększonej mrozoodporności wiśni stepowej jest zdolność zatrzymywania śniegu między krzakami i runem. Sensowne jest umieszczenie sadzonek blisko siebie (1,5-2 x 2 m). Sadzenie jest ściółkowane grubą warstwą suchej trawy lub torfu.

Nawóz

Przy odpowiednim przygotowaniu gleby w pierwszym roku nie jest wymagane dodatkowe nawożenie. Przez kolejne 2-3 lata wystarczy jedno wiosenne nawożenie azotem (mocznik 20 g / m²) do kopania. Ponadto krzewy wchodzą w okres owocowania i wymagają poważniejszego wprowadzenia składników odżywczych: jesienią - humus do kopania (8-10 kg / m²), wiosną - superfosfat 50 g / m², chlorek potasu 10-20 g / m², mocznik 25 g, a następnie inkorporacja.

Spójrz również

Opis i cechy odmiany wiśni Bulatnikovskaya, subtelności uprawy i pielęgnacji

Podlewanie

Chociaż wiśnia krzewiasta jest uważana za niezbyt wymagającą pod względem wilgotności gleby, z wdzięcznością reaguje na terminowe podlewanie zwiększonym plonem i soczystością pestek. Podlewanie 2-3 razy w sezonie uważa się za wystarczające: po kwitnieniu, podczas polewania owoców, pod koniec lata. Zalecane jest płytkie rozluźnienie po każdym podlewaniu 2-3 dni później.

Przycinanie

Krzew wiśniowy charakteryzuje się niezależnym kształtowaniem zaokrąglonej korony. Dlatego przycinanie ma na celu głównie zmniejszenie zagęszczenia i odmłodzenia. Owocnikowanie następuje zwykle podczas zeszłorocznego wzrostu, więc usuwane są tylko dodatkowe gałęzie rosnące wewnątrz korony.

Odmłodzenie krzewów wiśni przeprowadza się po spowolnieniu wzrostu, odcinając gałęzie szkieletu w miejscach, w których kończy się rozgałęzienie.

Ponieważ „mieszkaniec” stepu charakteryzuje się dużym przyrostem, trzebież należy przeprowadzać w odpowiednim czasie. Żywotność jednego krzewu bez spadku owocowania wynosi około 8-10 lat. Aby odmłodzić sadzenie, pozostawia się mocne i zdrowe warstwy, stopniowo zastępując stare.

Zalety i wady wiśni krzewiastej

Korzyści:

• zwiększona odporność na mróz i suszę;
• niskie wymagania dotyczące żyzności gleby;
• wcześnie dojrzewające, szybko rosnące;
• dekoracyjny wygląd podczas kwitnienia;
• gęsty wzrost pozwala regularnie odmładzać sadzenie;
• owocowanie następuje już w 3-4 roku;
• odporny na choroby.

Niedogodności:

• kwaśne owoce, często cierpkie, często małe;
• owocuje tylko w otwartym, nasłonecznionym miejscu;
• liczne pędy wymagają częstego przerzedzania;
• krótka żywotność jednego krzewu.

Sadzenie wiśni nie sprawi ogrodnikowi większych kłopotów. Najważniejsze, że strona jest słoneczna i otwarta. Nawet przy minimalnej konserwacji roczne zbiory soczystych wiśni będą warte swoich kosztów.